Rokus Ottervanger (31) is een tevreden mens. Vooruit: hij zou wel wat vaker willen surfen, maar hij is blij dat hij zijn bedrijf RUVU Robotics recentelijk verkocht aan Nobleo Technology. ‘Ik worstelde al een tijd met mijn commerciële taken, zat niet op mijn plek. Ik heb geprobeerd mijn rol anders vorm te geven, maar dat lukte niet. Vier jaar geleden begon ik met ondernemen om vrijheid te hebben. Ik denk dat ik die hier in loondienst bij Nobleo meer ga ervaren.’
Software schrijven leek Rokus helemaal niets toen hij als 18-jarige begon aan de studie Werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e). ‘Totdat ik ontdekte dat je er fysieke dingen mee kunt besturen.’ Ineens viel het samen: zijn liefde voor het bouwen van robots van Lego en K’nex en het kunnen aansturen daarvan met software. ‘En wanneer een robot gaat doen wat hij moet doen, en jij je handen er vanaf kunt trekken, dat is een bijzonder moment.’ Hij volgde een master in regeltechniek en bekwaamde zich in software engineering. Een stage bracht hem in San Diego waar hij zijn eerste algoritme schreef voor een robot. Daarna volgde deelname aan het RoboCup-team van de TU/e.
Na zijn afstuderen vond Rokus een baan bij onderzoeksorganisatie TNO. ‘Daar werkte ik een jaar aan software waarmee de input van verschillende sensoren op een vrachtwagen samengevoegd kan worden. Uiteindelijk zou dit moeten leiden tot platooning: het zo efficiënt mogelijk laten rijden van een colonne vrachtwagens.’ Helaas verdween het project in een lade. ‘Dat voelde voor mij alsof ik een jaar aan het hobbyen geweest was zonder impact te maken.’ Rokus verliet TNO en startte met een oud-teamgenoot van RoboCup een bedrijf in mobiele robotica: RUVU Robotics. ‘We wilden onze ervaring inzetten bij bedrijven.’ Ze bouwden een netwerk op en kregen leads via hun contacten bij de TU/e. ‘In december 2017 gingen we voor onze eerste klanten aan de slag, waaronder een ontwikkelaar van robots voor inspecties in de olie- en gasindustrie.’ Ook bij hun tweede klant speelde navigatiesoftware een rol. En zo kreeg RUVU een specialisme.
Een klein jaar later ontstaat er een verschil in visie tussen de compagnons. ‘We zijn beide techneut, maar ik had de rol van commercieel directeur opgepakt. We hebben geprobeerd iemand aan te trekken voor deze taak, maar vonden geen geschikte kandidaat. Het zorgde voor wrijving: mijn commerciële werk kostte veel tijd en leverde volgens mijn compagnon te weinig op.’ Vanaf september 2018 gaat Rokus alleen door met RUVU. ‘Een teleurstellend moment. We troffen een uitkoopregeling, hetgeen zwaar op mijn bedrijf drukte .’ Deze stap zorgde er echter wel voor dat hij groeide in zijn ondernemerschap en – minstens zo belangrijk – in daadkracht. ‘Ik ontdekte dat ik erg op mijn compagnon geleund had.’ Rokus nam medewerkers aan om de lopende projecten voort te zetten. ‘En ja, ik ben het commerciële werk blijven doen. Ik was het gezicht van het bedrijf.’
De buitenwereld dacht dat met het vertrekken van zijn compagnon ook alle technische kennis en skills verdwenen waren. ‘De klandizie plus cashfl ow vielen weg en mijn bedrijf ging failliet.’ Wat daarna gebeurde leest als een spannend jongensboek. ‘Diverse media pakten het nieuws van mijn faillissement op en ineens werd ik benaderd door nieuwe klanten, waaronder een klant die me de mogelijkheid gaf door te starten.’ Met een lach: ‘Er is dus inderdaad niet zoiets als slechte publiciteit.’ Vol frisse moed ging hij verder met ondernemen. ‘Ik heb een overname toen ook overwogen, maar was er nog niet klaar voor mijn ondernemerschap los te laten.’
Waarom koos hij per 1 januari 2022 wel voor een overname? ‘Ik bleef worstelen met mijn propositie; ik wilde me blijven richten op software voor mobiele robots, maar hiermee opschalen en zo het bedrijf verder uitbouwen bleek lastig. We richten ons met RUVU op bedrijven die een robot willen bouwen voor een specifieke taak waarvoor specifieke software nodig is. De software die we voor bedrijf A ontwikkelen kunnen we niet gebruiken in bedrijf B. Bovendien was er de persoonlijke overweging: ik voelde niet de vrijheid die ik had gehoopt te hebben als ondernemer. Er moest brood op de plank komen voor mij en twee man personeel. Dat lukte prima. Het verkoopproces was echter arbeidsintensief en nog steeds niet waar ik me mee bezig wilde houden.’ Hij ging te rade bij salesprofessionals en andere ondernemers. ‘Die periode leerde ik dat de enige logische oplossing was om mijn bedrijf onder een andere organisatie te hangen of om onderdeel te worden van een groter bedrijf.’ Zijn belangrijkste wensen waren dat zijn twee medewerkers onder mooie voorwaarden mee zouden mogen als ze dat wilden. ‘En dat we bestaande klanten niet in de steek hoefden te laten.’
Hij benaderde bedrijven die hij als geschikte overnamepartij zag. Nobleo bleek de perfecte partner. ‘Dit bedrijf doet wat wij ook deden, maar heeft zich anders gepositioneerd. Als ingenieursbureau. Mijn concept van RUVU Robotics past hier goed bij. We voegen nu waarde toe als onderdeel van een bedrijf dat robots maakt.’ Hij ziet de overname niet als een tegenslag. ‘Ik ben vier jaar ondernemer geweest, heb veel geleerd, maar merkte dat mijn leercurve uit begon te vlakken. Dus voor mij is dit ook een mooie carrièrestap.’ Of hij ooit weer voor zichzelf zal beginnen? Hij sluit niets uit. ‘Ik focus nu volledig op mijn werk voor Nobleo. Daarnaast houd ik van golfsurfen, dus ik zal vaker mijn board op de auto leggen en naar Hoek van Holland of Domburg rijden.’
Tekst: Sara Terburg
Fotografie: Kees Bennema
Lees het online artikel hier: Artikel Regio Business – Uitgave: Jan – Feb 2022